Hoe de uitvaart er in Nederland uitziet, weten we doorgaans wel. In het buitenland zijn er echter veel bijzondere uitvaartrituelen. Wij kijken er waarschijnlijk vreemd van op, maar daar is het de normaalste zaak van de wereld. Hoe wordt de uitvaart in andere landen gevierd en welke bijzondere uitvaartrituelen zijn er?
Uitvaartrituelen
We hebben in Nederland verschillende rituelen bij een uitvaart. We weten allemaal hoe we ons moeten kleden en dat er een dienst zal zijn in de kerk of in het uitvaartcentrum. Misschien maakt er iemand een praatje en wordt er muziek gedraaid. We condoleren elkaar na afloop en hebben een gedenksteen of urn – of een belangrijke plek – waar we onze verloren dierbaren kunnen herdenken. Sommige mensen steken ook een kaarsje aan om iemand te gedenken. Lang niet overal in de wereld ziet de uitvaart er zo uit als bij ons. Het kan ook anders! Overal ter wereld zijn andere rituelen bekend. Sommige daarvan zullen voor ons best vreemd zijn.

Tanja Toraja
Tanja Toraja is een regio in Indonesië. Hier wordt de uitvaart heel groot gevierd en er is veel geld voor. De mensen hebben echter vaak helemaal geen geld en daarom moet er vaak eerst worden gespaard voor de uitvaart. Dit kan maanden of jaren duren en al die tijd ligt het lichaam ergens in huis, gewikkeld in doeken.

Sulawesi
Ook in Indonesië, maar dan in Sulawesi, wordt er op een hele andere manier omgegaan met de dood. Het ritueel wordt Ma’nene genoemd en dit houdt in dat er met liefde en vooral veel respect moet worden omgegaan met de overledenen. En daarom is er eens per jaar een festiviteit, waarbij de lichamen uit de graven worden gehaald. Het lichaam wordt dan aangekleed en meegenomen door de plaats. Deze lichamen zijn gemummificeerd en kunnen wel honderden jaren oud zijn.

Madagaskar
Ook in Madagaskar vindt een festiviteit plaats. Hier wordt eveneens de dood gevierd door de straten op te gaan. Hier worden de botten opgegraven en is er dus geen gemummificeerd lichaam meer. Met de botten wordt rond het graf of de graftombe gedanst en daarna wordt het skelet teruggelegd en opnieuw begraven.

Vajrayãna boedhisten
De Vajrayãna leven in gedeeltes van Tibet en Mongolië. De uitvaarttraditie die zij hanteren bestaat al meer dan tweeduizend jaar. En bijzonder is dan meer dan tachtig procent van alle inwoners uit Tibet kiest voor dit ritueel. Mensen die overlijden worden in stukken gesneden en op de top van een berg gegooid. Hier worden de restanten opgegeten door gieren. De mensen geloven dat de gier de geest naar de hemel zal brengen. Het klinkt voor ons dus misschien een beetje luguber, maar in Tibet zien ze het juist als iets moois.

Igorot
De Igorot is een stam dat in de Filipijnen leeft. Dit volk gelooft juist weer dat het beter is om níet door dieren opgegeten te worden. Daarom wordt de kist met de overleden persoon op grote hoogte tegen een rotswand gehangen. Zo kan er geen wild beest bij. Deze traditie is al zeker tweeduizend jaar oud, maar tegenwoordig wordt dit alleen nog maar gedaan bij de stamoudsten, dus de allerbelangrijkste personen in de stam. De andere mensen worden gewoonweg begraven.

Korea
In Korea wordt de as van iemand die gecremeerd is verwerkt in kleurrijke kraaltjes. Deze kraaltjes kunnen als decoratie worden gebruikt in huis of bijvoorbeeld in kleding. Hiermee worden de nabestaanden geëerd. Dit is dus net wat anders dan hoe wij dit kennen in Nederland, hoewel wij ook wel van alles doen met de as van een dierbare, zoals sieraden of tatoeages.